Zoek de zeven verschillen!

Hallo allemaal!

Na twee weken vakantie was het 'back to reality' want onze laatste twee weken stage zouden van start gaan. Het was tijd voor een position switch: Silke en Marie zouden een week stage op 'Urgences' lopen en Tine en Enya zouden op 'Grands enfants' staan.

De week op 'Urgences' begon wat stroef waardoor Silke en Marie vreesden voor een saaie week, maar dag twee bewees het tegendeel.  Doordat het werktempo op deze dienst veel hoger ligt vonden ze snel hun draai in het systeem. Ze konden vrij zelfstandig te werk gaan en kregen de kans om veel taken op zich te nemen. Wat hun meteen opviel was dat de kinderen op spoed heel erg ziek waren, vooral respiratoire problemen (voor de leken onder ons: problemen met de luchtwegen en ademhaling) en Paludisme (voor de leken onder ons: malaria) waren een rede van opname. Deze week werden er ook vooral BB's verzorgd (voor de leken en de slimmeriken onder ons: prematuren) wat leuk en interessant was omdat ze geen stage op 'Nourrissons' hadden gelopen.

Donderdag beloofde sowieso al een speciale dag te worden door een minimum bezetting aan personeel vanwege Dag van de Arbeid. Aangezien wij alle vier graag de werking van het ziekenhuis op een feestdag wilden zien, hadden we afgesproken dat wij wel zouden gaan werken, ijverige studenten dat we zijn. De dag begon inderdaad zeer leuk doordat Silke en Marie het zeer druk hadden, al was het stille gehuil van een vrouw in het midden van de centrale hal hun niet ontgaan. Tijdens het voorschrijven van de medicatie begon deze vrouw echter steeds harder te huilen en stortte ze op de vloer in elkaar. Ze waren zeer aangegrepen en wilden de vrouw gaan helpen maar aangezien dat hier niet de gewoonte leek voelden ze hun zeer machteloos. Het gehuil van de vrouw ging door merg en been en het enige wat ze konden doen was toekijken totdat de vrouw buiten werd gesleept. Silke en Marie wisten nog steeds niet wat er gebeurd was maar konden wel hun conclusies trekken toen ze op het bed in de gang een jongen bedekt met een laken zagen liggen. Later bleek dat de jongen bij aankomst reeds overleden was, alle hulp was dus te laat voor hem. Dit gebeurt jammer genoeg vaker doordat de ouders te lang wachten om naar het ziekenhuis te komen door kennistekort of financiële problemen. Vaak bereiken ze ook niet op tijd het ziekenhuis doordat ze ver wonen en lange tijd onderweg zijn. Ondanks het spijtige van de hele situatie konden ze de week op een goede manier afsluiten en kijken ze uit naar de nachtshiften op spoed volgende week.

Enya en Tine liepen stage op 'Grands enfants' waar ze heel goede begeleiding kregen van hoofdverpleegkundige Mme Traoré. Ze vonden het heel leuk om eens met oudere kinderen in aanraking te komen omdat ze hier beter contact mee konden leggen. Zij kunnen namelijk beter zeggen wat ze voelen, hun pijn omschrijven, ... Ondanks dat het wat rustiger was dan op de afdeling spoed kon Tine toch een infuus prikken bij een 8-jarig jongetje en BAM, het is gelukt. Ze konden ook wat medicatie optrekken en heel wat HIV-testjes afnemen.

Een opmerkelijke situatie die ze tegenkwamen, was een kindje met een probleem aan zijn hartkleppen. Dit probleem kan in België op een heel simpele manier opgelost wordt met een operatie die dagdagelijks wordt uitgevoerd. In Burkina Faso is er jammer genoeg niet de mogelijkheid om deze operatie uit te voeren waardoor het kind zijn hart zwaar zal uitgeput geraken en hij nu zwaar ziek is. Wanneer de mogelijkheid er is zal het kind naar Europa gestuurd worden waar de operatie kan doorgaan maar dit is natuurlijk niet zo vanzelfsprekend voor een doorsnee Burkinabé.

Op het einde van de stageweek deelden ze nog wat speelgoed uit dat we in België verzameld hadden, met dank aan tante Marijke. We deelden ook op de twee afdelingen knelbanden uit omdat ze dit hier gewoonweg niet hebben, met dank aan 'Becton Dickinson'.

In onze vrije namiddagen na stage werkten we voor school, kochten we pagnes, gingen we zwemmen, ... Hier hebben we verder niets interessants over te vertellen behalve het feit dat onze presentatie over dit avontuur, voor op school, af is, HIP HOI!

Vrijdag besloten we het weekend goed in te zetten door naar het jaarlijkse festival: Jazz à Ouaga te gaan en ons te verwennen met een ijsje. Omdat we hier niet genoeg van kregen besloten we de volgende dag een toeristendag te houden! Onderweg naar huis waren we dit nog enthousiast aan het bespreken. Na nog een mopje gemaakt te hebben en nadat het licht voor de brommers op groen sprong staken Enya en Tine de straat over. Silke en Marie zagen nog net een veel te snel rijdende taxi aankomen waardoor ze op tijd remde maar Enya en Tine waren op de baan toen deze taxi door het rood recht op hun afreed. Gelukkig had Tine goede reflexen en reed ze snel nog een stukje vooruit waardoor de taxi hun na een slippertje met piepende banden op een haar na miste. Eénmaal de overkant van de straat bereikt te hebben zetten we ons even aan de kant om van de schrik en de écht bijna-doodervaring te bekomen.

Op toeristendag besloten we eerst uit te slapen om daarna te genieten van een heerlijk ontbijt: pain-bro. Chance dat we nu pas ontdekken hoe lekker dit goedkoop broodje is als ontbijt.. Hierna trokken we de stad in om wat foto's te trekken, filmpjes te maken, marktjes door te lopen, ... We filmden ook onze mooie, typisch Afrikaanse straat die jammer genoeg binnenkort geasfalteerd zal worden. We eindigden de toeristenrit met een zoet gebak in de Cappuccino, wat later in de avond merkten we dat onze maag de westerse zoetigheden toch niet meer zo gewoon is.

Het einde komt in zicht en dat betekent dat het tijd is om onze kasten leeg te maken. We gebruikten onze resterende pindakaas om het typische Burkinees recept 'riz sauce d'arachide' te maken wat al lang geleden was. We sloten de dag af met de film 'Black Swan' waar we allemaal wat moeite mee hadden om hem te begrijpen. De film was dan ook het onderwerp van besprekingen voor de volgende dag.

Na de toeristendag was het tijd voor een Afrikaans dagje, dat ervoor zorgde dat we vroeg uit de veren moesten. Na een Afrikaans ontbijt met La vache qui rit en confituur vertrokken we met de brommers richting Clarisse, de huishoudhulp van de familie Vandingenen. We hadden met haar afgesproken om vandaag eens kennis te maken met haar Afrikaanse leven. Ze nam ons mee naar haar protestantse kerk, waar vandaag de dag van de vrouw gevierd werd. Al vanaf het begin werd er veel gedanst en luidkeels meegezongen met de verschillende liedjes, waardoor ook wij enthousiast meededen. Al snel merkten we dat de ventilators die er aanwezig waren ons zweten toch niet konden vermijden op zo'n warme dag als vandaag. De hele dag lang puften we van de warmte, maar het bleek dan ook zo'n 50°C in de zon te zijn.

Na drie uur mee volgen van de protestantse dienst, nam Clarisse ons mee naar haar woning, waar we kennis maakte met de typische Afrikaanse leefomstandigheden, waar ze woont samen met haar zoon. Clarisse was zoals de typische Burkinabé zeer gastvrij en maakte ons meteen wat te eten, lekkere 'riz sauce d'arachide'. Dit was een lekkere maaltijd ondanks dat onze zelfgemaakte 'riz sauce d'arachide' van de dag ervoor nog steeds in onze maagjes zat. Clarisse nam ons mee naar verschillende kennissen en familieleden in de buurt. Zo leerden we haar nonkel kennen die in de jaren '80 voor vier jaar in België heeft gewoond. Het was een interessant gesprek waarin ons duidelijk werd dat het niet even wennen is om even in Burkina Faso te verblijven, maar ook om even in België te verblijven als Burkinabé. Het was even de omgekeerde wereld. Hij sprak veel over de koude, de frietkraampjes langs de weg, het lekkere Belgische bier maar vooral over de verwarming en dat hij het vreemd vond om een toestel te gebruiken om je huis op te warmen in plaats van het af te koelen.

Na deze leuke bezoekjes hadden we toch nog even de tijd om langs te gaan bij 'Village Artisanal'. De rit naar daar verliep alweer niet zo vlot toen bleek dat de benzinetank van de brommer van Tine en Enya volledig leeg was en ze plots geen meter meer verder geraakten. Gelukkig heb je hier overal kraampjes langs de weg met benzine gevulde wijnflessen, hierdoor konden we toch onze rit even verder zetten. Aangekomen in 'Village Artisanal' besloten we op zoek te gaan naar verschillende souvenirtjes. Op voorhand hadden we hier ieder een budget voor opzij gehouden, maar helaas na dit tripje was als ons geld op, maar we zijn wel zeer tevreden met onze aankopen.

Na deze drukke, lange, vermoeiende, maar zeer leuke dag, aten we een uitgebreid avondmaal met fruit en groenten. Tijdens deze maaltijd raakten we in discussie verzeild of een tomaat nu eigenlijk een groente of fruit is. Aangezien www.wikipedia.com en www.ikhebeenvraag.be ons geen raad konden bieden, mogen jullie het ons altijd laten weten via "Volg ons Burkina avontuur"!

Morgen start onze allerlaatste stageweek hier in Burkina Faso. We zullen alle vier nachten doen op de afdeling Spoed. We kijken enorm uit naar wat ons te wachten staat.

Ondanks een hele week stage gehad te hebben, hebben we toch even de tijd genomen voor een puzzelmomentje:

ZOEK DE 7 VERSCHILLEN (de personen zijn geen verschil)

Met dank aan fotograaf Phebe Van Dingenen

Tot volgende week!
Tine, Marie, Enya en Silke